Çocuğun yuvaya başlaması, hem aile hem de çocuk için çok önemli bir ilk adımdır. Bu konuyla çocuktan çok, aileler birçok kaygı yaşayabilirler. Özellikle de anneye fazla bağımlı, evde tamamen kuralsız yaşamış çocukların aileleri daha da endişelidirler. Yuva öncesinde birtakım kuralları öğrenmiş, sınırlarını bilen, sabretmeyi ve beklemeyi öğrenmeye başlamış, aile ile bağımlılık ilişkisi yerine bağımsızlık özelliğini kazanmış bir çocuk yuvaya başlama konusunda pek bir sorun yaşamayacaktır.
Bir çocuk, sayılan bu özellikleri kazanamamışsa yuvaya gitmesi zaten daha aciliyet kazanmış bir hale gelmiş demektir. Çocuk için uygun yuvaya karar verildiğinde, çocuğa bundan sonra oyun oynayabileceği, arkadaşlar edinebileceği ve yeni bilgiler öğreneceği bir okula gideceği, orada öğretmeni ve onunla ilgilenecek büyüklerin olacağı söylenmelidir. İlk gün mümkünse yuvada fazla kalınmamalı, ilk bir hafta okulda kalma süresi yavaş yavaş arttırılmalıdır.
Yeni başladığı dönemde çocuğa fazla soru sormak, yuvayı fazla övmek, özellikle ne yediğiyle fazla ilgilenmek ve sık sık yuvaya gidip çocuğu görmek yuvaya uyumunu engelleyebilir. Çocukla ilgili bilgileri de çocuğunuz yanınızda değilken yuva yetkilisinden almalısınız. Çocuğu sorularla bunaltmak yerine, kendi anlattığı bir şey olursa onu dinleyip,okula başladığı için onunla ne kadar gurur duyduğunuzu belirtebilirsiniz.
Çocuğunuz yuvaya başladıktan sonra, birgün karşınıza geçip ağlayarak veya midem bulanıyor gibi bahanelerin arkasına sığınarak yuvaya gitmek istemediğini söyleyebilir. Öncelikle paniğe kapılmadan sıkıntısının ne olduğunu anlamaya çalışmalısınız. Çocukların yuvaya gitmek istememeleri, yuva ile ilgili bir sorundan kaynaklanmayabilir. Yeni bir kardeşin geliyor olması, anne veya baba ile ilgili sıkıntılar ve evde olan huzursuzluk gibi birçok neden çocuğun yuvaya gitmek istemediğini belirtmesine neden olabilir.
Bazen ebeveyn çareyi çocuğu okuldan almakta bulur ve yuvaya göndermeyi ileri bir tarihe erteler. Böyle bir erteleme genellikle çözüm olmaz ve bu çocuklar ilkokula başladıklarında da benzer belirtiler gösterirler. Bu konuyu yuvada ki uzmanla çözmek her çocuğa göre ayrı strateji geliştirmek gerekebileceği için en uygun çözümdür.
Pedagog Özlem Özden Tunca