İnadım inat...

Çocuklarda inatlaşma her yaş döneminde görülür. Bağımsız bir birey olma çabaları ve dünyayı keşfetme merakları yüzünden çocuklar hem anne-babaları ile hem de diğer kişilerle sık sık tartışma ortamlarına girebilirler.

Bu inat ve öfkelerin çoğunlukla çıktığı dönem 2 yaş civarıdır. Bu döneme kadar bir melek kadar sakin ve huzurlu olan yavrumuz birden aslan kesilmeye, bize olur olmaz karşı gelmeye başlar.

Çoğu zaman çocuğumuzun neye kızıp inat ettiğini bile anlayamaz hale geliriz. 'Oyun oynamak istiyorum' der, oyuncaklarını getirirsiniz, 'Hayır ben resim yapacaktım boyalarımı istiyorum' diye bağırmaya başlar, siz sakinliğinizi koruyarak boyalarını getirirsiniz, o zaman da 'sulu boyamı istiyorum, onu değil' diye feryat eder.

İşte bu kendini ortaya koyma ve bağımsız birey olduğunu kanıtlama, tercihleri olduğunu ispatlama çabası çoğu zaman aileyi ve çocuğu yıpratır hale dönüşür.

Bu durumlarda yapılacak iyi hamleler sizin çocuk ile olan ilişkinizi olumlu kılacaktır. Olası çatışma durumlarında yapmanız gerekenler şunlardır:

Onunla aynı boy hizasında olmaya dikkat edin, konuşurken göz teması kurun. Sakin tavrınızı koruyun, yumuşak bir ses tonu ile konuşmaya başlayın.

Konuşurken net ve kısa cümleler kullanın.İstediği şeyi yapamayacağınızı basit olarak ifade edin. Çok uzun cümleler işe yaramazlar.

Onun duygularını paylaşın ancak tutumunuzda kararlı tavrınızı sürdürün.

Ona bir süre tanıyın. Tekrar inat etmeyi sürdürüyorsa duymamazlıktan gelin.

Dikkatini başka yöne çekmeyi deneyin.Bazen çocuklar sebepsiz yerede inat ettiklerinden, başka bir şey onların bu duruma son vermesini sağlayacaktır.

Eğer ki seçenek sunarsanız bu seçeneklerin az olmasına dikkat edin. Bazen çocuklar karar vermede zorlandıklarından tekrar bir gerilim yaşamalarına sebep olmayalım.

Pedagog
Ebru Şen