Üniversite hazırlık sürecinin en zor yol ayrımlarından birisidir tercihler. İlköğretimle başlayan nitelikli eğitim, iyi lise, iyi üniversite beklentilerinin idealize edileceği finaldir. 11-12 yıllık bir birikimin her evresinin sorgulandığı, yaşamın geri kalanının nicelik ve niteliğinin belirlendiği 185 dakikalık bir sınavın ardından elde edilmiş kazancın son harcamasıdır belki de.

14 yıllık meslek yaşamımda belki de en hüzünlendiğim, “daha iyi olmalı” diye hayıflandığım bir süreçtir tercihler. Çünkü yapılan tercihlerde yaşanan hataların telafisi hem uzun bir emek, hem uzun bir süre ister. Düşünsenize Sabancı Üniversitesi Ekonomi-Yönetim Bilimleri Programını burslu kazandığını düşünen bir öğrencinin sonuç belgesinde puanı yettiği halde- o bölümün bursuz bölümünü kazandığını ve yıllık 22.500 YTL ödeyeceğini. Ya da Galatasaray Üniversitesi beklerken yanlış kodlamadan ötürü Gazi Üniversitesi’ne  giden öğrenciyi. Ya da istemediği, kazansa da gitmeyeceği bir bölümü yazan öğrencinin en az 2 yıl sonra tekrar üniversiteli olacağını. Hangi özür bu hataları telafi edebilir. Çünkü bu yoldan dönüş ancak 2 yıl sonra, yine çok zorlu bir hazırlık süreciyle telafi edilebilir.

Bunun için “daha iyi olmalı” demişimdir. O dönemde her öğrenci, her aile özeldir. Mevcut yapılanlardan, yani, dershaneden zar zor alınmış bir 15 dakikalık randevudan, teknik bilgisi yetersiz, rehberlik formasyonundan uzak sadece bildiğini zannedenlerin belirleyeceği yaşamdan daha iyisini hak ettiklerini düşünmüşümdür.

Hepimizin bildiği  gerçek , “Rehberlik, başkası adına karar verme değil, eldeki en iyi alternatifi değerlendirmek ya da yeni alternatifler oluşturup en uygun olanı danışana sunmaktır.” ÖSS sürecinde Tercihler, bu sürecin her adımını bilmekten, tüm bilgi ve teknik donanıma sahip olmaktan, danışan bireyi tanımaktan, ihtiyaçlarını belirleyip en uygun olanı hatasız sunmaktan oluşan bir olgudur.

Bildiklerimizi paylaşmak dileğiyle…

Yıldıray AN
Psikolojik Danışman